-
1 einsam
einsam, solitarius (ohne Gesellschaft anderer, z.B. homo, cena). – solivagus (einzeln umherschweifend, z.B. bestiae). – solus. desertus (ohne Menschen, v. Örtlichkeiten, Ggstz. celeber, frequens) – secretus (abgesondert, entlegen, abgeschieden, von Örtlichk., Ggstz. celeber, z.B. Weg, Pfad, Berge, Wald u. dgl.). – ein ei. Leben, vita solitaria (übh.); vita inculta et deserta ab amicis (ein ei. und freundloses): ein ei. Leben führen, ei. leben, vitam solitariam agere; hominum conventus fugere (die Menschen fliehen oder scheuen): gern, solitariā naturā esse (von Tieren): ein ei. Ort. locus solus od. desertus (wenig od. gar nicht od. nicht mehr von Menschen besucht); locus ab arbitris remotus (wo man ohne Zeugen etc. ist).
-
2 abgeschieden
abgeschieden, umbratilis (in gemächlicher Zurückgezogenheit verbracht). – solitarius (in Einsamkeit verbracht). – remotus a tumultu civitatis (entfernt vom Geräusch der Welt, v. Pers.). – a. leben, s. Abgeschiedenheit (in der A. leben). – die Abgeschiedenen (Gestorbenen), mortui: qui ex vita excesserunt, emigraverunt; homines iam morte deleti. – Abgeschiedenheit, solitudo (Einsamkeit). – recessus. secessus (Zurückgezogenheit). – vita umbratilis. vita solitaria (abgeschiedenes Leben). – in A. von der Welt leben, vitam solitariam agere (in der Einsamkeit, z. B. in agro); remotum a tumultu civitatis aetatem agere (entfernt vom Geräusche der Welt); habere od. agere aetatem procul a re publica (fern vom Staatsleben): seine Jugend in der A. verleben, iuventutem procul a coetu hominum agere: sich in die A. zurückziehen, vitam solitudini mandare (die Zurückgezogenheit suchen); a negotiis publicis se removere (sich vom Staatsleben zurückziehen).
-
3 Einsiedlerleben
Einsiedlerleben, vita solitaria (einsames Leben übh.). – ein Ei. führen, vitam solitariam agere.
-
4 Одиночество
- solitudo; secessus; vita solitaria;
См. также в других словарях:
De vita solitaria — Cover for a 1600 edition of De Vita solitaria De vita solitaria ( Of Solitary Life or On the Solitary Life ; translated as The Life of Solitude) is a philosophical treatise composed in Latin and written between 1346 and 1356 … Wikipedia
vita (1) — {{hw}}{{vita (1)}{{/hw}}s. f. 1 (biol.) Complesso delle proprietà quali la nutrizione, la respirazione e la riproduzione, che caratterizzano la materia vivente: vita animale, vegetale; vita vegetativa, sensitiva | (gener.) Condizione, stato di… … Enciclopedia di italiano
vita — 1vì·ta s.f. FO 1. condizione di ciò che vive, proprietà essenziale degli organismi viventi in quanto nascono, crescono, si riproducono e muoiono; l insieme dei fenomeni (nascita, sviluppo, riproduzione, ecc.) caratteristici di tali organismi:… … Dizionario italiano
Petrarch — /pee trahrk, pe /, n. (Francesco Petrarca) 1304 74, Italian poet and scholar. * * * Italian Francesco Petrarca born July 20, 1304, Arezzo, Tuscany died July 18/19, 1374, Arquà, near Padua, Carrara Italian scholar, poet, and humanist. After 1326… … Universalium
Petrarque — Pétrarque Francesco Petrarca Pétrarque peint par Andrea di Bartolo di Bargilla Galleria degli Uffizi, Florence Activité(s) … Wikipédia en Français
Pétrarque — Francesco Petrarca Pétrarque peint par Andrea del Castagno[1] Galerie de … Wikipédia en Français
Cascina Linterno — Exemple significatif d une cascina à cour fermée lombarde, la cascina Linterno est une ancienne grange de la campagne milanaise connue par la solide tradition qui l identifie comme l un des quatre lieux où l on sait que Pétrarque a séjourné… … Wikipédia en Français
Petrarca — Saltar a navegación, búsqueda Francesco Petrarca Francesco Petracco, que latinizó su apellido a Petrarca (Arezzo, 20 de julio de 1304 Arquà, Padua, 19 de julio de 1374). Lírico y humanista italiano, cuya poesía inf … Wikipedia Español
Франческо Петрарка — Francesco Petrarca … Википедия
Otium — Otium, a Latin abstract term, has a variety of meanings, including leisure time in which a person can enjoy eating, playing, resting, contemplation and academic endeavors. It sometimes, but not always, relates to a time in a person s retirement… … Wikipedia
mondo — mondo1 / mondo/ agg. [lat. mundus ]. 1. (tosc., lett.) [ripulito della buccia e sim.: grano m. ] ▶◀ ‖ pulito. ⇓ pelato, sbucciato, sgusciato. 2. (fig.) a. [caratterizzato da purezza spirituale] ▶◀ immacolato, incontaminato, incorrotto, pulito,… … Enciclopedia Italiana